Inspiratietijdperk en HSP!

Ik vond dat het weer tijd werd voor een nieuwe blog, dus bij deze! (-; Sinds het schrijven van mijn laatste blog heb ik niet stil gezeten. Zo ben ik, en zijn ondertussen ook meerdere mensen, bezig met een project aan het opstarten voor training, advies en coaching voor jongeren met “een stempel” (en de ouders van deze kinderen), werken vanuit talent en werken vanuit eigen kracht. Voeding zal daarin ook een belangrijk onderdeel zijn. Eigenlijk is dit project mede ontstaan naar aanleiding van de reacties die ik kreeg op m’n blogs. Zowel vanuit de dominante wetenschap (psychologen, psychiaters, gedrags-wetenschappers) als de niet dominante wetenschap (HSP coaches, reiki en yoga docenten, e.d.) maar ook leraren en ervaringsdeskundigen  reageerden op de blogs en zagen dat er een gapend gat zat en zit tussen de hulp die nodig is en de hulp die geboden wordt. Dat vond ik zelf zeer bijzonder om te zien dat vanuit alle disciplines zeer positieve reacties kwamen.  De basis van het hele verhaal is eigenlijk heel simpel: werken vanuit de mensenmens basis.  Dat is kennelijk wat nodig is in de huidige maatschappij!

Op zich dan ook wel logisch dat er nu door steeds meer mensen gekeken wordt naar andere zaken als alleen wat de dominante wetenschap ons voorhoudt en wat de maatschappij ons oplegt.  Autonoom gedrag zit namelijk in onze genen en komt steeds meer naar buiten. Ook moeite hebben aan autoriteit en/of machtsmisbruik ligt hieraan ten grondslag.  Laten dat nu net eigenschappen in het kwadraat zijn van HSP’s! De mensen veranderen, de maatschappij verandert. Je ziet het overal. Bij jongeren, binnen gezinnen, binnen de maatschappij, binnen culturen, binnen bedrijven etc…. Er is een grote omslag gaande in het hele systeem. Mensen willen zichzelf ontwikkelen, mensen willen ‘echt’, snakken naar authenticiteit en autonomiteit, zijn de graaicultuur zat, gaan vrijer denken en mensen (willen) zich vrijer gaan voelen op basis van openheid, eerlijkheid en transparantie. Steeds meer willen mensen zichzelf kunnen zijn zonder dat ze maatschappelijk dingen worden opgelegd. Want laten we eerlijk zijn: De verwetenschappelijking, bemoeizucht van overheden, regelgeving en protocollen zijn volledig doorgeslagen.

Je ziet dat de afgelopen jaren veel zaken veranderd zijn en nog steeds aan het veranderen zijn binnen de huidige systemen en maatschappij zoals:

•   Grote bonussen bij bankdirecteuren worden niet meer geaccepteerd;

•   Directeuren van woningbouwverenigingen die aan zelfverrijking deden en wanbeleid 
   voerden vallen door de mand;

•   Mensen op hoge posities worden steeds vaker uit hun functie gezet omdat ze betrokken 
   zijn/waren bij fraude, graaien, en andere witte boordencriminaliteit; 

•   Bedrijfsstructuren veranderen waardoor bedrijven die een oude werkwijze hanteren
   failliet gaan; 

•   Er komen steeds meer stemmen en vragen om het huidige onderwijssysteem aan te
   passen omdat het huidige niet meer voldoet;

•   Er komt steeds meer naar buiten over wantoestanden en verstrengelingen binnen
   farmaceutische industrie en de voedingsindustrie;

•   Dominante wetenschap en niet dominante wetenschap komen steeds vaker samen.

Als je kijkt naar de economische crisis, werd dit, zeker in het begin, gezien als een verschrikking. Immers alle zekerheden lagen op hun gat, geld werd minder waard, er kwamen ontslaggolven, bedrijven gingen failliet en banken vielen om.  Wat een ellende allemaal! Ik stel toch steeds weer de vraag: Is dat ook zo?

De positieve kant ervan is namelijk dat de enorme zeepbel uiteen is gespat. De zeepbel van hebben hebben hebben en ik ik ik, geld geld geld en meer meer meer.. Ego’s beginnen hun macht te verliezen en mensenmensen komen steeds meer op de voorgrond. Het is dus kennelijk tijd voor een nieuwe maatschappij! De behoeften van mensen en de situaties zijn verschoven. In het boek “ De Ontkooiing” van Hans Peter Roel, wordt door hem heel mooi weergegeven hoe dit systeem de afgelopen jaren verlopen is.

Wat heeft dit nou allemaal te maken met de HSP jongeren? Nou, eigenlijk heel veel! We zitten midden in de overgang naar het nieuwe tijdperk, namelijk het inspiratietijdperk. Onze jongeren zijn een ontzettend belangrijk onderdeel hierin! We zijn van industriële tijdperk, via het informatietijdperk naar het inspiratietijdperk gegaan. Steve Jobs, van Apple, was een van de voorbeelden hiervan. Hij mediteerde meerdere keren op een dag om tot zichzelf te komen…met briljante ideeën als gevolg. Hij had de overtuiging, maar ook de ervaring, dat tijdens deze meditaties de meest briljante ideeën ontstonden. Als je 15 jaar geleden bij een willekeurig bedrijf een verzoek zou doen dat je een of twee keer op een dag zou willen mediteren werd je vreemd aangekeken en liep je grote kans dat je ontslagen werd. De nieuwe bedrijven kijken hier anders tegenaan en sommige hebben tegenwoordig zelfs meditatieruimtes. Vroeger werd personeel als kostenpost gezien en hadden de bazen en managers het voor het zeggen. Die denk- en werkwijze is de afgelopen tijd steeds meer gekanteld. De werkgever ziet steeds meer de waarde van hun personeel en snappen dat bijvoorbeeld meditatie kan bijdragen aan enorme creatieve en innovatieve ideeën.  Deze creatieve en innovatieve ideeën zijn de toekomst van het bedrijf. Dat is ook de reden dat veel bedrijven die niet mee gaan met hun tijd een grote kans zullen lopen om te verdwijnen.  Het verschil tussen de dino’s en de dolfijnen…Dit zijn allemaal voorbeelden waaraan je kunt zien dat de maatschappij ontzettend aan het veranderen is.  

De afgelopen 40 jaar is het bewustzijn van mensen enorm vergoot/verruimd. Ik heb hier in mijn eerdere blogs al uitleg over gegeven wat daar mogelijk (mede) oorzaken van waren. De jongeren van nu, in het bijzonder de HSP’s zijn bij uitstek in te zetten binnen het inspiratietijdperk ,echter moet zij hier wel (deels) op gestuurd worden!

Het kantelen zie je namelijk ook in het onderwijs. Er komt steeds meer roep naar een nieuwe vorm van onderwijs. Op dit moment is het onderwijs in grote lijnen nog steeds dusdanig ingesteld dat kinderen vanaf de peuterschool geconditioneerd worden om professor te worden. Men moet namelijk goede opleiding volgen om verder te kunnen komen in deze maatschappij. Alles bij mind! Leren leren leren! Dit terwijl er vrijwel geen rekening wordt gehouden met het individu, met de persoon zelf, met persoonlijke ontwikkeling op gevoelsniveau. Veel van deze jongeren, in het bijzonder HSP’s, lopen vast binnen dit systeem. Zij willen zichzelf ontwikkelen, zij hebben sterk autonoom gedrag, zij hebben moeite met autoriteit, zij hebben moeite met de verwetenschappelijking. Zij worden afgerekend op wat ze niet kunnen of waar ze minder goed in zijn. Ze zijn druk, sneller afgeleid, zijn soms dyslectisch of  hebben dyscalculie, zitten meer in hun eigen wereld, hebben moeite met (in het bijzonder autoritaire) docenten…ofwel.. zij krijgen een rugzak en stempel. Hierbij wordt te weinig of in het geheel niet gekeken waar de talenten nou eigenlijk liggen! Zonde! Deze talenten hebben wij namelijk hard nodig in het nieuwe tijdperk!

Dit zie je overigens ook bij werknemers. Jaarlijks krijg je een functioneringsgesprek. Hierbij worden veelal de minder sterke kanten benoemd waar je vaak een training krijgt om deze minder sterke kant te verbeteren. Hmmmm… draai het eens om! Ga kijken naar de sterke kanten van deze werknemer en ga die verbeteren! Dat is immers zijn of haar kracht!

De ouders van deze tijd hebben het, mede door voornoemde veranderingen, best moeilijk en zwaar. Er is een enorm gat tussen de denk en gevoelswijze van een kind/jongere en wat zij willen en verwachten, en van wat de ouder(s) hun kind willen overbrengen. Vaak zit er een stuk schuldgevoel naar hun in wat ze willen afkopen met mooie kleding, dure telefoon, en dergelijke. Afkopen omdat ouders het gevoel kunnen hebben dat zij hun kind tekort doen. Tekort doen omdat ze gescheiden zijn, tekort doen omdat ze veel werken. Ik zie ook vaak dat ouders best sociaal onhandig zijn met omgaan met Social Media bij hun kind. Zij hebben kennelijk alle vertrouwen dat hun kind het goed doet en het toch wel beter weet En toch is er niet zoveel veranderd in de afgelopen tientallen jaren. Het kind wil gezien worden door zijn of haar ouders en wil liefde voelen en ervaren. Het kind wil gemeende en echte aandacht en het kind verlangd grenzen! In het laatste is het vaak de toon die de muziek maakt. Omdenken is hierbij vaak een zeer handige tool voor ouders! (-: